Στο προσκήνιο επανέρχεται η συζήτηση για το θέμα των αμβλώσεων και οι λόγοι γι’ αυτό δεν είναι λίγοι. Η καθιέρωση της «ημέρας του αγέννητου παιδιού», η εικόνα ενός εμβρύου που ζητά να ζήσει στους τοίχους στο μετρό και η αυστηροποίηση της νομοθεσίας για τις εκτρώσεις σε αρκετά -κατά τα άλλα- σύγχρονα κράτη αποτελούν μερικές από τις πλέον παρεμβατικές δράσεις μιας μεσαιωνικής λογικής.

Η γέννηση ενός ανθρώπου είναι, χωρίς αμφιβολία, κάτι σπουδαίο και συγκινητικό, έναπαιδί όμως χρειάζεται να μεγαλώνει με ελευθερία, συνέπεια και αγάπη, χωρίς γονείς που θα το αντιμετωπίσουν ως ένα συνονθύλευμα απωθημένων και τύψεων.

Θα είχε πραγματικά ενδιαφέρον αν όλοι αυτοί που τάσσονταν φανατικά κατά τωνεκτρώσεων, μάχονταν με την ίδια αποφασιστικότητα για την εκπαίδευση των νέων από τη σχολική ηλικία για την σεξουαλικότητά τους. Αυτή δηλαδή που θα τους δώσει τα σωστά εφόδια για την ασφαλή ερωτική επαφή, μια βασική δηλαδή ανθρώπινη ανάγκη, όπως είναι η τροφή και το νερό .Στην Γερμανία, μαθητές των πρώτων τάξεων του δημοτικού μελετούν το ανθρώπινο σώμα. Στην Γαλλία παρατηρούν το αναπαραγωγικό σύστημα μέσα από εικόνες και σχεδιαγράμματα, ενώ στην Φινλανδία οι έφηβοι μαθαίνουν τη σωστή τοποθέτηση προφυλακτικού.

Στην Ελλάδα, από την άλλη, 30.000 κορίτσια κάτω των 16 ετών οδηγούνται σε έκτρωσηλόγω ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης. Η πρόωρη σεξουαλικοποιηση των εφήβων, εξαιτίας της έντονης επιρροής τους από το διαδίκτυο, καθώς και η έλλειψη σεξουαλικής αγωγής και τρόπων αντισύλληψης στα κορίτσια, έχει οδηγήσει τις νέες κοπέλες σε πλήρη άγνοια σχετικά με τη σωστή σεξουαλική συμπεριφορά.

Σεξουαλική διαπαιδαγώγηση είναι σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και όχι στιγμές αμηχανίας που δεν οδηγούν πουθενά. Η σεξουαλική αγωγή κρίνεται απαραίτητη να εισαχθεί στα σχολεία, προκείμενο να αποφεύγονται πρακτικές και συμπεριφορές εξαιρετικά επιπόλαιες για τους νέους.

Κάντε Share